بررسی و شمارش ائوزینوفیل های خون محیطی و مخاط بینی در بیماران مبتلا به رینوسینوزیت مزمن

سابقه و هدف: رینوسینوزیت مزمن التهاب بینی و سینوس های پارانازال است و یکی از شایع ترین بیماری های مزمن به حساب می آید که اتیولوژی آن هنوز به طور کامل توصیف نشده است. با این وجود ائوزینوفیل ها نقش مهمی در پاتوژنز آن بازی می کنند.در این مطالعه ائوزینوفیل های خون محیطی و مخاط بینی در این بیماران مورد ارزیابی و این ارتباط مورد بررسی واقع شد. مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی بر روی 50 بیمار مبتلا به رینوسینوزیت مزمن انجام شد. معیار ورود به مطالعه شامل تمامی بیماران مبتلا به رینوسینوزیت مزمن و معیارهای خروج از مطالعه شامل وجود همزمان بدخیمی و شیمی درمانی، پرتو درمانی و اختلال کلیوی و اختلال تغذیه ای واختلال عروقی بود. این تحقیق در بازه زمانی مهرماه 1390 تا آذر ماه 1390 در کلینیک گوش و حلق و بینی بیمارستان بوعلی ساری انجام گردید. برای تعیین ارتباط بین دو متغیر ائوزینوفیل های خون محیطی و مخاط بینی، روش های آماری مورد استفاده قرار گرفت. یافته ها: از بین 50 بیمار مراجعه کننده 21مورد زن 42 درصد و 29 مورد مرد 58 درصد بودند. بیماران در دامنه سنی 5 تا 70 سال با متوسط سنی 6/30 سال قرار داشتند. 21 بیمار 42 درصد دارای ائوزینوفیلی مخاط بینی و 15 بیمار 30 درصد دچار ائوزینوفیلی خون محیطی بودند. 3/42 درصد از بیمارانی که دارای ائوزینوفیلی مخاط بینی بودند و 6/46 درصد از بیمارانی که دارای ائوزینوفیلی خون محیطی در سی تی اسکن پان سینوزیت داشتند، در حالی که 5/12 درصد از بیمارانی که دارای ائوزینوفیلی خون محیطی و مخاط بینی نبودند در سی تی اسکن پان سینوزیت داشتند. با استفاده از آزمون من ویتنی معلوم شد ارتباط معنی داری بین ائوزینوفیل خون محیطی و مخاط بینی وجود ندارد (29/0 p>). شایع ترین علایم بالینی بیماران به ترتیب شامل ترشح چرکی در پشت حلق و بینی 90 درصد، احتقان بینی در 52 درصد، سردرد 50 درصد،آبریزش بینی در 38 درصد، خارش بینی 36 درصد، سرفه شبانه 36 درصد،کاهش حس بوبایی 34 درصد و عطسه مکرر در 22 درصد بود. شایع ترین یافته در سی تی اسکن بیماران انحراف تیغه بینی بود که در 14 مورد 28 درصد مشاهده شد. استنتاج: این نتایج نشان داد در بیماران دارای ائوزینوفیلی خون محیطی و یا مخاط بینی بیماری شدیدتر و با عوارض بیشتری همراه است.این بیماران نیاز به بررسی و ارزیابی بیشتری دارند و پیگیری در این بیماران باید به صورت دقیق انجام شود.